Hallo Anita wil jij jezelf even voorstellen?
Ik ben Anita Blonk 58 jaar en ik woon in Mill.
Wat doe jij voor werk?
Ik werk als Orthopedagoog en Psycholoog, op de Gagelhoeve ik werk veel met kinderen, alle leeftijden, maar ook met volwassenen en gezinnen. In combinatie en met behulp van paarden.
Ik heb op de site samenmillensinthubert al een hoop gelezen over jouw werk en ik ben nieuwsgierig geworden wat het precies inhoudt! Kan je mij hierover vertellen?
Mijn werk is vooral buiten, bij de paarden. We hebben een groot stuk grond, waar van alles aan natuur is, zoals een vijver, laantjes met bomen, een stuk weide. We hebben 9 paarden, 5 Friese paarden, 2 shetlanders en 2 sportpaarden. De paarden lopen los rond op het stuk grond en kunnen lekker hun eigen gang gaan. Iedereen mag ook overal rondlopen.
Kinderen en volwassenen die hulp nodig hebben, zitten al vaak niet lekker in hun vel, kunnen stress ervaren etc. paarden zijn in de basis vluchtdieren en als ze de energie van iemand opvangen, die gestrest is, dan vluchten ze bij degene vandaan. Ik observeer en stel vragen aan de persoon. Vaak krijgen de mensen zelf de inzichten, door de paarden te observeren. Paarden zijn kuddedieren en kunnen heel goed met elkaar samenwerken en leven, ze leven erg in het nu. Zo kunnen mensen zich bewuster worden en begrijpen ze beter wat er aan de hand is, ik steun alleen het proces en geef dingen aan die ik zie, waardoor mensen inzichten kunnen krijgen. Naast het observeren kunnen we ook oefeningen doen; hoe kunnen we iets op een andere manier aanpakken.
Mensen die niet lekker in hun vel zitten, lopen vaak vast, ik noem het vaak, dat het aan veerkracht ontbreekt, waardoor mensen in bepaalde stukken blijven hangen en dus niet verder komen. En paarden rennen hiervoor weg.
En zodra degene rustiger wordt, komt het paard terug en wil graag samen iets doen.
Er worden ook foto’s gemaakt, waarbij client en paard op een fotosticker worden gezet als er een belangrijk moment was in de sessie. Dit om de client te kunnen steunen als ze het nodig hebben om te herinneren aan hoe ze op de situatie, thuis, op school, op het werk ofzo kunnen aanpakken.
Ik ben ook heel nieuwsgierig hoe jij hiertoe bent gekomen!
In 2010 had ik een oppas nodig voor mijn paarden, honden, kat en kippen en ik had een advertentie op marktplaats gezet. Op die advertentie had iemand gereageerd, die voor een meisje met autisme voor op de zaterdag een verzorgingspaard zocht.
Het meisje is sindsdien dit komen doen en ze verzorgde dan de Friese paarden, met veel aandacht werden ze geborsteld, totdat ze mooi glommen en terwijl zij dat deed, maakte ik een praatje met haar, vroeg haar van alles, wat ze deed en wat voor opleidingen. Haar begeleidster was verbaasd, van wat er gebeurde, het meisje kwam helemaal tot bloei en praatte voluit en was veel meer naar buiten gericht.
Ik merkte zelf ook dat ik dit erg leuk en interessant vond en mooi te zien wat er gebeurde, ik ben me hierin gaan verdiepen en kwam erachter dat er therapieën bestaan, waarin je met paarden samenwerkt. Uiteindelijk de opleiding gaan doen en nu een bedrijf voor mijzelf, waarin ik een groot deel vanuit jeugdhulp werk.
Dit meisje kan heel goed fotograferen, heeft hier echt een goede feeling voor en zij heeft voor mij mooie foto’s van de paarden gemaakt. Zo wilde ik een keer een oog van een paard goed op beeld, dat deed ze geweldig goed!
Werk je alleen?
Nee er werken 2 orthopedagogen in opleiding bij mij, ze zijn vanuit een stage vast hier komen werken. En ik werk samen met een vrouw, zij is een paardenspecialist, en weet veel van dieren. We werken samen omdat er veel gebeurt in een sessie en twee zien meer dan een.
En hoe was en is het in Corona tijd, om dit werk te doen?
In maart werkten we alleen maar individueel, dus één op één en als zorgvragers binnenkomen vragen wij hun handen te wassen en met papier afdrogen en na de therapie was het altijd al, dat de handen werden gewassen.
We koppelen nu maar 1 paard met 1 zorgvrager en dan mag de zorgvrager zelf het paard uitzoeken. En zo heeft een paard maar 1x per dag een sessie te doen, zodat het besmettingsgevaar voor het paard ook nihil blijft.
En tijdens de sessie, kan ik genoeg afstand houden en als een zorgvrager bijvoorbeeld verdrietig is, dan kan het paard diegene troosten.
Nu dat de maatregelen weer steeds strenger worden, is het weer even zoeken, hoe verder!
Wel heel fijn is het om te zien, dat ouders die meekomen met een kind, bijvoorbeeld in de tijd dat de therapie loopt, lekker gaan wandelen met de hond, gaan sporten of ze verzinnen andere bezigheden. We hebben tenslotte een hele mooie omgeving op de Gagelweg in Mill.
Ik zie alle clienten gewoon op dit moment en er zijn ook veel jongeren, die stoeien met hun gevoel, in deze tijd van Corona, er zijn veel jongeren eenzaam. In het voorjaar, hadden we het uitzicht op de zomer en was dat nog redelijk positief, maar nu weten heel veel mensen dat we de winter ingaan en ik zie dat steeds meer mensen somber worden, maar ook mensen die gefrustreerd raken en huiselijk geweld zal wellicht nu ook meer toenemen.
Ik zie veel verschillende problemen voorbij komen, bijvoorbeeld ook hevige angst voor het virus…..
Ik kreeg van een jongen met autisme, de vraag, waarom alle wereldleiders niet gewoon dezelfde regels maken, zodat het gewoon duidelijk is voor iedereen. Kan je nagaan waar sommige kinderen over na kunnen denken!
Voor jongeren is dit een lastige tijd en pubers hebben de neiging om ertegenaan te schoppen, omdat ze niet meer die vrijheid voelen, om te doen wat ze willen. En toen de scholen dicht waren, hebben er veel jongeren alleen thuis gezeten, waardoor er eenzaamheid en verveling ontstaat. Voor ouders is dit ook heel moeilijk. Het ziet er ook nog niet naar uit, dat we snel klaar zijn met dit virus.
Anita super bedankt, voor dit leuke interview heel veel succes met alles!