Eenzaamheid is een onderwerp, waar nog steeds een groot taboe op rust. Mensen praten er niet over en vragen er ook niet snel over aan elkaar. Maar het is er wel. Reden genoeg om dit onderwerp daarom extra onder de aandacht te brengen en onze ervaringen en bevindingen hierover te delen.
Wij zijn Iris, Maartje en Marit studenten van de HAN Nijmegen. Afgelopen halfjaar hebben wij meegewerkt aan het project eenzaamheid bij Sociom. Met dit project willen we hier meer licht op laten schijnen, om het wél bespreekbaar te maken.
Onze ervaringen en bevindingen
Voor dit project hebben we verschillende acties ondernomen om eenzaamheid onder de aandacht te brengen in Land van Cuijk. Eén van die acties was mensen aanspreken op de straat/markt.
Maartje (student verpleegkunde)
“Het was hierbij de bedoeling om eenzaamheid te bespreken en het erover te hebben. Dit omdat eenzaamheid best wel een taboe gespreksonderwerp is. We hadden hierbij een aantal vragen voorbereid gerelateerd aan eenzaamheid, om deze vervolgens te stellen aan mensen rond de 40-60 jaar op straat. Dit heeft ons uiteindelijk vele mooie gesprekken opgeleverd met verschillende mensen.”
Marit (student fysiotherapie)
“Een andere actie die we hebben uitgevoerd was het rondbrengen van de signaleringskaart bij kappers en uitvaartbranches. De signaleringskaart biedt informatie over hoe je eenzaamheid kan herkennen en welke acties je zelf kan uitvoeren om te helpen. Door het rondbrengen van de signaleringskaart, hebben we bij verschillende kappers in Boxmeer ook kunnen vertellen waarom het zo belangrijk is, om eenzaamheid onder de aandacht te brengen. Met als gevolg dat we de kaart bijna overal neer mochten leggen.”
Iris (student verpleegkunde)
“De actie die mij het meeste bij is gebleven is het ‘Samen Soepen’. Zo hebben we in De Parasol in Cuijk samen met de bewoners soep gegeten. Hierbij hebben we veel gesprekken gevoerd met mensen, wat ons ook verder heeft geholpen bij andere acties die we hebben ondernomen.”
Tijdens dit project hebben we veel geleerd. Soms moesten we wel even uit onze comfortzone stappen met bijvoorbeeld het aanspreken van mensen op straat. Daarnaast zijn we er ook écht achter gekomen dat mensen niet snel praten over eenzaamheid. Maar dat het wel belangrijk is om dit bespreekbaar te maken en houden. Zelf weten we nu beter hoe we met iemand het gesprek aan kunnen gaan over eenzaamheid, hoe we dit kunnen signaleren en waar we ze naartoe kunnen verwijzen als hier behoefte aan is. Deze tools nemen we ook zeker mee in onze opleiding en later ook in ons werk.
Meer weten?
Wil je ook meer weten over eenzaamheid en hoe jij dit bespreekbaar kunt maken?
Kijk op www.sociom.nl/herkeneenzaamheid